Σε μια άνευ προηγούμενου ανακοίνωση προχώρησε η Τουρκία όπου τη πρώτη
μέρα του νέου μήνα ανακοίνωσε και επίσημα την αποχώρηση της από τη
Σύμβαση Κωνσταντινούπολης.
Ο Ερντογάν είχε δηλώσει για πρώτη φορά τις προθέσεις του τον Μάρτιο του 2021 με την Official Gazette να τις δημοσιεύει γνωστοποιώντας το γεγονός . Να που λίγους μήνες μετά το ολέθριο αυτό πλάνο εν τέλει πραγματοποιήθηκε παρόλες τις προσπάθειες του λαού να
ανατρέψει τα δεδομένα. Οι αντιδράσεις φυσικά δεν προήλθαν μόνο από το εσωτερικό της χώρας αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση που καταδίκασε απερίφραστα αυτό το οπισθοδρομικό βήμα.
Τι ακριβώς όμως περιείχε αυτή η Σύμβαση; Πρωτίστως διέπονταν από
πρόληψη όπως και αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Υιοθετήθηκε το
2011 και τα κράτη τα οποία την υπέγραψαν δεσμεύθηκαν με τη προσαγωγή
των θυτών και τη λήψη μέτρων για τη καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής
βίας, ενώ παράλληλα διασφάλιζε και την ισότητα μεταξύ των φύλων.
Η πραγματικότητα είναι μια και απογοητευτική : η γυναίκα μένει εντελώς ανυπεράσπιστη και στο έλεος του κακοποιητή της. Αυτή η κίνηση λοιπόν δεν είναι μόνο βαθύτατα
αντιδημοκρατική, αλλά παραβιάζει και τα βασικότερα δικαιώματα της
γυναίκας. Τα συντηρητικά κόμματα όμως εθελοτυφλούν και κωφεύουν.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συγκεκριμένα κάνει λόγο για υπονόμευση των οικογενειακών αξιών, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την έξαρση των διαζυγίων.
Η Women’s Platform for Equality από την πλευρά της, γνωστή με το τουρκικό ακρωνύμιο ESIK, κατηγορεί τον πρωθυπουργό για αυθαιρεσία καθώς η απόφαση παραβιάζει το
ίδιο το Σύνταγμα. Δηλώνουν μεταξύ άλλων πως σύμφωνα με ψηφοφορία που
πραγματοποιήθηκε το 2012 η Βουλή είναι αυτή που δύναται να αποφασίσει αν
είναι εφικτή η απόσυρση από τη Σύμβαση ή όχι.
Παρόλα αυτά ο υπάρχων διαχωρισμός των εξουσιών στο τουρκικό κράτος
όντας προβληματικός με τη σημερινή του μορφή δυσχεραίνει την επίλυση του
θέματος.
Ας ξεφύγουμε όμως από τα νομοθετικά πλαίσια και ας αναλογιστούμε εκ νέου
για ποια χώρα γίνεται λόγος αυτή τη στιγμή. Η απόφαση να αποσυρθεί η
Τουρκία από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης διογκώνει το ζήτημα της
έμφυλης βίας αφού ενθαρρύνει τους δράστες περισσότερο από ποτέ. Οι
γυναικοκτονίες σημείωσαν ανησυχητική άνοδο την τελευταία πενταετία.
Η Τσανάν Γκουλού, πρόεδρος της Τουρκικής Συνομοσπονδίας Γυναικείων
Οργανώσεων, τόνισε ότι με τη καραντίνα και την επακόλουθη οικονομική
κρίση η γυναίκα εμφανίζεται όλο και πιο διστακτική να ζητήσει βοήθεια. Τα
περιστατικά έμφυλης βίας σημειώνονται περισσότερα μέρα με τη μέρα.
Η τουρκική πλατφόρμα “ We Will Stop Femicides” δίνει στη δημοσιότητα
στοιχεία που σοκάρουν. Το 2019 δολοφονήθηκαν 474 γυναίκες και το 2018, 440, κάτι που σημαίνει ότι κάθε μέρα δολοφονούνται περισσότερες από μία γυναίκες.
Επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα θα ανακαλύψετε τις μηνιαίες αναφορές
τους σε γυναικοκτονίες αλλά και ανεξιχνίαστους, ύποπτους θανάτους. Η Melek
Onder ακτιβίστρια αλλά και μέλος της εν λόγω πλατφόρμας παρέθεσε σε
συνέντευξη της και άλλους αριθμούς ακόμη πιο σοκαριστικούς. Μεταξύ άλλων
δήλωσε : αγωνίζονται για μια ελεύθερη ζωή χωρίς βία. Θέλουν να ζήσουν».
Η αποχώρηση σηματοδότησε τον μεγαλύτερο κίνδυνο που θα διατρέχει η
γυναίκα εντός αλλά και εκτός της οικογενειακής δομής.
Η αντίδραση λοιπόν ήταν αναπόφευκτη και έντονη. Χιλιάδες γυναίκες αλλά
και άνδρες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης διαδηλώνοντας
κατά της απόσυρσης της Σύμβασης. Γυναικείες οργανώσεις έδωσαν το παρόν
κρατώντας πλακάτ με συνθήματα αλλά και τις φωτογραφίες των
δολοφονημένων αδελφών τους.
Μόλις μερικές εβδομάδες πριν την ανακοίνωση του Ερντογάν τον Μάρτιο
στην Άγκυρα διαπράχθηκε μια ακόμη γυναικοκτονία. Η Ρεϊχάν Κορκμαζ
έχοντας διασφαλίσει περιοριστικά μέτρα σε βάρος του συζύγου της
δολοφονείται μπροστά στα παιδιά της από τον ίδιο τον πατέρα τους.
Μην ξεχνάμε και την περίπτωση της Melek Ipek που μετά από 108 ημέρες κράτησης
αποφυλακίστηκε, αποκαλύπτοντας στη δίκη της τα πολυετή βασανιστήρια που
υπέστη από τον σύζυγο της. Όμως ανεξάρτητα από αυτή τη τραγωδία και τα
δεδομένα που μαρτυρούν ότι ο κλοιός της κακοποίησης σφίγγει όλο και πιο
πολύ γύρω από τη γυναίκα ο Ερντογάν τα αψήφησε όλα.
Μοναδική αχτίδα φωτός φαίνεται να είναι η ισχυροποίηση του γυναικείου
κινήματος στη Τουρκία. Οι πορείες συμπαράστασης, οι καμπάνιες στα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης αλλά και οργανωμένες δράσεις ανοίγουν το δρόμο ώστε
να σωθούν περισσότερες γυναίκες.
Ένα πολύτιμο εργαλείο υπέρ της προστασίας των γυναικείων δικαιωμάτων
χάθηκε και το μόνο που μετρά πλέον όπως διευκρίνισε και η Τσανάν
Γκουλού είναι να συνεχίσουν τη μάχη τους.
Έμμα Σέικο
*Ακολουθήστε το brooklyne.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα μας άρθρα!