Βανέσα Βενέτη – Κοττίκα
Το ημερολόγιο δείχνει 20 Οκτωβρίου 2021 και όλα δείχνουν ότι η πολύκροτη και πολυαναμενόμενη δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου (της φίλης μου και σύμβολο για την LGBTQIA+ κοινότητα, Zackie Oh), ενός ανθρώπου που έχασε εντελώς άδικα και με τόσο βίαιο και βάρβαρο τρόπο τη ζωή του, επιτέλους θα ξεκινήσει με την ελπίδα να τιμωρηθούν επιτέλους οι ένοχοι.
Όποια κι αν είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου (αν τελικά γίνει όπως ελπίζουμε και δεν δοθεί και άλλη αναβολή) πραγματική δικαιοσύνη δεν πρόκειται στην ουσία να αποδοθεί, καθώς η Zackie “έφυγε” και δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω. Μας τη στέρησαν οριστικά και αυτό μόνο οργή και θλίψη μπορεί να δημιουργεί, σε όσα άτομα είχαμε τη χαρά να τη γνωρίσουμε, αλλά και σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που δεν ανέχονται το να χάνει ένας άνθρωπος τη ζωή του, με αυτόν τον τρόπο.
Εδώ θα είμαστε θα παρακολουθούμε και θα σχολιάζουμε το θέμα, όμως θα πρέπει να κάνουμε μια ιδιαίτερη μνεία στο πως συμπεριφέρθηκαν τα Μ.Μ.Ε και ιδιαίτερα ορισμένα site, στον ρατσιστικό οχετό που ακολούθησε όταν “αποκαλύφθηκε” η ιδιότητα του Ζακ ως gay ακτιβιστή.
Ζούμε σε μια κοινωνία η οποία δυστυχώς έχει έντονα ρατσιστικά χαρακτηριστικά σχετικά με ότι αποκλίνει από το στερεότυπο Έλληνα, λευκού cisgender straight άντρα (ναι και οι Ελληνίδες cisgender δέχονται ρατσισμό, εξ’ αιτίας των πατριαρχικών προτύπων).
Ρατσισμό φίλες και φίλοι μου, μπορούν να δεχτούν σχεδόν όλοι, και όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσουμε να το “δουλεύουμε” μέσα μας και θα κάνουμε ένα βήμα προς το να σταματήσει επιτέλους να υπάρχει ως φαινόμενο.
Ρατσισμό δέχονται οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, δέχονται όμως και οι Ελληνίδες και οι Έλληνες και μάντεψε, δεν είναι απαραίτητο να ανήκει κάποιος σε μια ευπαθή κοινωνική ομάδα όπως τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας, κάτι που πρακτικά δημιουργεί μια βεβαιότητα ότι θα δεχτεί ρατσισμό, αλλά κάποιου είδους ρατσισμό θα δεχτεί και κάποιο άτομο με περισσότερα κιλά, κάποιο άτομο με αναπηρία, κάποιο άτομο που το ύψος του είναι κατώτερο του μέσου όρου ή ακόμη και κάποιο άτομο μεγαλύτερης ηλικίας, ειδικά αν είναι γυναίκα ή θηλυκότητα. Διάλεξε και πάρε λοιπόν, οι επιλογές στο ποιο άτομο θα δεχτεί ρατσισμό είναι πολλές.
Ρατσισμός λοιπόν για τους ξένους, τους gay, τις τρανς, τις εύσωμες και τους εύσωμους, τους κοντούς και τις κοντές, τους φτωχούς και τις φτωχές, τις γριές και τους γέρους, ότι αποκλείνει με δυο λόγια από αυτό που ο ναζισμός αποκαλεί “Αρία” φυλή.
Μοιάζει παράξενο, αλλά πολλές φορές κάποια άτομα που δέχονται ρατσισμό, έχουν και τα ίδια ρατσιστικές τάσεις και συμπεριφορές σε κάποια άτομα με χαρακτηριστικά, που φανερώνουν ότι ανήκουν σε ευπαθή κοινωνική ομάδα.
Πρόσφατα γνώρισα μια κοπέλα από την Αλβανία τη Λορέν και η ιστορία που μου αφηγήθηκε με συγκλόνισε σε τέτοιο βαθμό, που ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας αφού πρώτα πήρα την άδεια της.
Η Λορέν έμενε στο Παγκράτι και ήταν έγκυος στο τρίτο της παιδάκι στον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης της. Μετά τη πρώτη καραντίνα κι ενώ καθόταν με τα δύο παιδάκια της στο τρόλεϋ που θα την έφερνε στη Κυψέλη όπου και τελικά μετακόμισε με την οικογένεια της, μπήκε μια Ελληνίδα μεγάλης ηλικίας και άρχισε να τη βρίζει χυδαία και εκείνη και τα παιδάκια της και φυσικά χρησιμοποίησε τη γνωστή απαράδεκτη φράση: γεμίσαμε ξένους, να φύγετε, να γυρίσετε στις πατρίδες σας. Δυστυχώς όμως δεν έμεινε στο βρίσιμο και όταν προσπάθησε να χτυπήσει τα παιδάκια της Λορέν, εκείνη μπήκε στη μέση για να προστατέψει τα παιδιά της, και δέχτηκε ένα ισχυρό χτύπημα στην κοιλιά της, τέτοιο που τελικά έχασε το παιδάκι που κυοφορούσε.
Στην αναμπουμπούλα που ακολούθησε, η Ελληνίδα ρατσίστρια κατάφερε και ξέφυγε ενώ η Λορέν και απέμεινε στο πάτωμα με τα παιδιά δίπλα της να κλαίνε, και εκείνη να αιμορραγεί.
Χάθηκε λοιπόν μια ζωή γιατί απλά μια ηλικιωμένη Ελληνίδα (κυρία δεν θα τη πω, γιατί απλά δεν είναι κυρία), θεώρησε ότι της ανήκει αυτός ο τόπος και δεν είναι ευπρόσδεκτοι οι άλλοι, χάθηκε ένα παιδάκι, μια αθώα ψυχή γιατί κάποια είχε άρρωστη ψυχή.
Πρόσφατα και με αφορμή την παρουσία της κούκλας Αμάλ που πέρασε από όλη τη χώρα σχεδόν για να περάσει ένα μήνυμα για τα ασυνόδευτα παιδιά προσφυγόπουλα, ομάδες ακροδεξιών έκαναν επεισόδια αντιδρώντας έτσι στο κοινωνικό μήνυμα που προσπαθούσε να περάσει.
Χάθηκε ένα παιδάκι τελείως άδικα, αλλά πολλά άλλα παιδάκια προσπαθούν να ζήσουν στη χώρα μας, όπως και σε άλλες χώρες, παιδάκια που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους αναζητώντας μια ειρηνική ζωή, μακριά από τη φρίκη του πολέμου ή ακόμη και των Ταλιμπάν οι οποίοι επανήλθαν στην εξουσία του Αφγανιστάν.
Έχουμε χρέος ως κοινωνία, να μην επιτρέψουμε στο ρατσισμό και στον φασισμό να σταθούν αιτία για να χαθούν και άλλες ανθρώπινες ζωές.
Έχουμε χρέος να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο για τις γενιές που έρχονται και να τους παραδώσουμε κάτι καλύτερο από αυτό που υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Για να μην υπάρξουν άλλα θύματα, όπως ο Ζακ, η Λορέν και το αγέννητο μωρό της, όπως ο Βαγγέλης, η Έλενη και τόσοι ακόμη, ο κατάλογος των θυμάτων είναι μεγάλος και ήρθε η ώρα να σταματήσει.
Βανέσα Βενέτη – Κοττίκα
