Λίγο τα δερμάτινα μπουφάν, λίγο το τζέλ στο μαλλί με το κιλό, λίγο τα χρωματιστά καμπριολέ αυτοκίνητα και αρκετός χορός. Ω, ναι! Δε μιλάμε για κάτι ήσυχο ή χαλαρό, μιλάμε για “κοπάνημα” μέχρι τελικής πρωϊας. Όλα τα παραπάνω κατάφεραν να συνθέσουν μία από τις πρώτες δυναμικές μουσικές υποκουλτούρες, που στο πέρασμα της κατάφερε να αφήσει μουσικά και στυλιστικά αποκαίδια.

Γεννήθηκε σαν ρεύμα στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στην Αμερική, ενώ οι επιρροές του υπάρχουν ακόμα και σήμερα στο ευρύ κοινό. H ορολογία αποτελεί το πάντρεμα του “Rock and Roll” και της “Hibilly” κουλτούρας με αρκετά ερεθίσματα από την country μουσική, ενώ στην ουσία θα μπορούσε να θεωρηθεί το μικρό της “ξαδερφάκι”, κάτι που δε μας κάνει καμία εντύπωση, με δεδομένο ότι και τα δύο μουσικά ρεύματα βασίζονται στα blues και στον ιδιαίτερο ρυθμό τους, με αρκετά bluegrass στοιχεία. Η διαφορά είναι ότι στην καινούρια σύνθεση θα υπήρχε ηλεκτρική κιθάρα, διπλό μπάσο, ντραμς, αρκετό πιάνο και ενέργεια, μια “τρελή” ενέργεια που μπορούσε να παρασύρει οποιονδήποτε στο πέρασμα της.

Θα ήταν όμως στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όπου οι συνεχιστές του θα έδιναν στο κίνημα την μίξερ ονομασία “Rockabilly”.

To Rockabilly έβγαζε μια ιδιαίτερη ενέργεια με χιουμοριστικό χαρακτήρα, οπότε δεν άργησε να αποκτήσει αρκετούς θαυμαστές που έψαχναν έναν διαφορετικό τρόπο να εκφραστούν. Εξάλλου ο ρυθμός από μόνος του έβγαζε μια σεξουαλικότητα και συμβόλιζε μια απελευθέρωση, που ειδικά εκείνη την εποχή θεωρούνταν ιδιαίτερο ταμπού.

Το Rockabilly θα ήταν μια από τις πρώτες μορφές μουσικής επανάστασης για τους εφήβους της εποχής, ίσως να ήταν και η πρώτη φορά που μπόρεσαν να εκφραστούν ενάντια στους γονείς τους, στην καταπίεση και απέναντι στην κοινωνία γενικότερα.

Τα παντελόνια γύρισαν ρεβέρ, ενώ τα σόρτς και τα δερμάτινα μπουφάν έκαναν την εμφάνιση τους. Εξάλλου το Rockabilly είχε σκοπό να εκφράσει ακριβώς αυτό: την απόλυτη ελευθερία.

Παρόλα αυτά ιστορικά αποτελείται από τρία βασικά στάδια:

• To αυθεντικό Rockabilly κίνημα που γεννήθηκε στη δεκαετία των ’50s και αντιμετώπισε τον συντηρητισμό της εποχής.
• Tην αναγέννηση του στη δεκαετία των ’70s, με έντονες τις επιρροές της Punk σκηνής. Ονομάστηκε “Neo-Billy” και ένωσε την απελευθέρωση της δεκαετίας του ’50 με τατουάζ, έντονα eyeliner, κραγιόν, σκουλαρίκια και σκισμένα ρούχα. To στυλ μπορεί να βρισκόταν εδώ, αλλά το attitude είχε επαναστατήσει.
• Την επαναφορά του στα ’90s, που ονομάστηκε “Authentic Rockabilly Movement”. Θα ήταν η περίοδος που η αρχική μορφή της κουλτούρας θα επανερχόταν χωρίς την πανκ συνδρομή της. Σε αυτή την περίοδο έκαναν την εμφάνιση τους πιο vintage κομμάτια,  πολυτελή για κάποιες τσέπες, οπότε το Rockabilly κίνημα απλά ήταν μια μειοψηφία ανθρώπων μέσα στη μουσική σκηνή. Παρά τις “στενές” τσέπες υπήρχε μια ιδιαίτερη εμμονή απέναντι στον τρόπο ζωής του ’50, η οποία εκφραζόταν μέσα από έντονα χτενίσματα και ρούχα. Πολυτέλεια για λίγους, ανοιχτή σε όλους όσουν επιθυμούσαν να ενταχθούν σε αυτή.

Το κεφάλαιο Elvis

Αν το κίνημα είχε πρόσωπο θα ήταν σίγουρα ο Elvis Presley. Ο Elvis αποτελούσε την εικόνα της έκφρασης για όλα όσα είχαν να πούν οι νέοι της εποχής. Ήταν η αντανάκλαση της τελειότητας του κινήματος, απευθυνόταν σε όλες τις ηλικίες και κουλτούρες, ενώ το θράσσος και η σεξουαλικότητα του στη σκηνή, σημείωναν απανωτά εγκεφαλικά στους θαυμαστές του.

Το ταλέντο, η εμφάνιση, το χάρισμα και το χιούμορ του αποτέλεσαν το μόνιμο εισιτήριο για τη θέση του βασιλιά του Rock and Roll, εξάλλου είναι λίγοι οι καλλιτέχνες που έχουν καταφέρει να τους αναγνωρίζουν απλά και μόνο με το μικρό τους όνομα. Ο Presley θεωρείται ο πιο επιτυχημένος εμπορικά καλλιτέχνης στην ιστορία της ηχογραφημένης μουσικής, και όχι άδικα.

Το Rockabilly σαν τρόπος ζωής

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρατηρούμε τις επιρροές του εκάστοτε κινήματος, ιστορικά και μουσικά, γιατί μέσα από αυτό αποδεικνύεται η δύναμη της μουσικής και ο τρόπος που διαμορφώνεται μέσα από αυτή η κάθε δεκαετία.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ένα trend, αλλά με ένα τρόπο ζωής. Το Rockabilly έχει μια νοσταλγική, ρομαντική διάθεση με τις ρίζες του αρκετές δεκαετίες πίσω από μας, οπότε το να συντηρείται σαν κουλτούρα ακόμα και σήμερα, δείχνει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που διαμόρφωσε και το έκανε και ξεχωρίσει εκείνη την εποχή.

Στο σήμερα συγκροτήματα όπως οι Demented Are Go!, οι The Baboons, οι Hillbilly Moon Explosion παντρεύουν πατροπαράδοτα το χθές με τον ήχο του σήμερα και συνεχίζουν να εξελίσουν το rock and roll στυλ του. Ποιός ξέρει, μπορεί κάποια στιγμή να δούμε ένα πιο δυναμικό comeback των ’50s, who knows! Μέχρι τότε εδώ στο Punked θα σας γυρίζουμε στο μουδ “Το μεγκα θυμάται” για να θυμούνται οι παλιοί και ίσως για να κλαίνε και οι νεότεροι (για όλα όσα έχουν χάσει!).

Χρύσα Αντωνιάδη