Ο χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Τόσο κλισέ φράση, αλλά πέρα για πέρα αληθινή.
Χωρισμός είναι το τέλος μιας οποιασδήποτε σχέσης, όχι μόνο αυτής που ονομάζουμε σοβαρή ή μακροχρόνια. Μπορεί να είναι κάτι πιο επιδερμικό, απλό ή και ανούσιο (aka χαλαρό), ας το πούμε ένα ερωτικό αλισβερίσι.
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα -μιλά η εμπειρία μιας single 30αρας χωρίς γάτα (ακόμα)- ότι η πιο δύσκολη φάση είναι αυτή μετά τον χωρισμό, και όχι αυτός καθεαυτός ο χωρισμός.
Πώς ξεπερνάμε, λοιπόν, κάποιον και κυρίως όταν δεν ήταν δική μας επιλογή να μπει ένα οριστικό τέλος;
Άλλοι λένε πώς όλα είναι στο μυαλό, ένα απλό κλικ και προχωράς μπροστά. Ωστόσο, για πολλούς, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Είναι μια μακριά και συχνά δύσκολη διαδικασία.
Ψυχολογικά και μόνο πρέπει να περάσεις από όλα τα πιθανά στάδια. Από την οργή, την άρνηση, το πένθος μέχρι και την αποδοχή. Θέλει δουλειά και πείσμα, αποφασιστικότητα και εσωτερική πάλη για να δεχτείς το τέλος και να έχεις αυτό που λέμε closure. Ειδικά όταν ήθελες πολύ και το προσπάθησες ακόμη περισσότερο, σπαταλώντας χρόνο και ψυχικά εφόδια.
Όμως όταν έρχεται το αναπόφευκτο τέλος, δεν μπορείς να παλεύεις για κάτι που δεν είναι πλέον αμοιβαίο, σωστά;
Με λίγα λόγια, όταν θέλουμε κάτι πολύ, ναι, πρέπει να το προσπαθούμε μέχρι εκεί που δεν πάει. Όταν όμως βλέπεις το τούνελ να έρχεται κατά πάνω σου σαν άλλο κογιότ και το αντικείμενο το πόθου σου (μπιπ, μπιπ) να απομακρύνεται, πρέπει να πεις και ένα μπάστα, αδερφέ.
Πρέπει να μάθουμε να βάζουμε πάνω από όλους τον εαυτό μας και την αξιοπρέπειά μας και να λέμε αντίο όταν έρχεται η κατάλληλη ώρα. Να βάζουμε μια τελεία και να let go. Μπορεί να μην είναι όλα ακριβώς στο μυαλό, ούτε μόνο ένας διακόπτης, αλλά είναι μέσα μας. Οι πληγές επουλώνονται με τον χρόνο και μικρά βήματα κάθε μέρα προς τα μπροστά.
Είναι απόλυτα λογικό να δυσκολεύεσαι να ξεπεράσεις κάτι που σε πληγώνει καθώς ο καθένας το διαχειρίζεται διαφορετικά. Δεν είναι κακό να το συζητάς, να το λες και -γιατί όχι;- να ζητήσεις βοήθεια αν το έχεις ανάγκη.
Το κλείσιμο ενός κεφαλαίου μπορεί να οδηγήσει σε άλλο, πολύ καλύτερο, ευχάριστο και πιο ταιριαστό σε σένα.
Μην φοβάσαι, λοιπόν, το «Game Over»!
Κωνσταντίνα Βουλγαρέλη
