Yoga, διαλογισμός, πράσινο τσάι, διαλειμματική νηστεία, γάλα αμυγδάλου, γάλα βρώμης, γάλα σόγιας, φενγκ σούι, αποτοξίνωση, απομάκρυνση από τοξικούς ανθρώπους (πάνω κάτω όλους δηλαδή, εκτός από τον εαυτό σου), θετική σκέψη, αισιοδοξία, 8ωρος ύπνος, βρώμη για πρωινό, όχι φαγητό μετά τις 8μ.μ., πρωινό τρέξιμο, γυμναστική (με βάρη και χωρίς), stretching (όπως και δήποτε), βιβλία αυτοβοήθειας, φρούτα (όχι πολλά έχουν ζάχαρη), όχι ζάχαρη (ούτε την κρυμμένη, δεν με νοιάζει, να ψάξεις να την βρεις και να μην την φας), όχι αλάτι (ούτε το κρυμμένο, δεν κρύβεται εκεί όπου κρύβεται η ζάχαρη), όχι χάπια (ούτε ντεπόν!!! Να αφήσεις τον πυρετό να πέσει μόνος του, μπορείς, δεν το ξέρεις), κινόα, τζακ μπέρι, τζι μπέρι, μπέρι σκέτο, λάιμ (όχι λεμόνι, νταα!), όχι γλουτένη, όχι λακτόζη, όχι λαχανικά που δεν είναι εποχής (να γκουγκλάρεις να βρεις ποια είναι) και νερό, πολύ νερό, ωκεανούς νερού. Οικονομία στην κατανάλωση νερού, δεν φτάνει για τον πλανήτη. Όχι πλαστικά καλαμάκια, μπουκαλάκια, σακούλες, σαγιονάρες. Όχι συνθετικά (προκαλούν αλλεργίες). Όχι δερμάτινα (τα ζωάαακιααα ρεεε). Όχι βαμβακερά (τα προβατάκια ρεεε). Όχι zara (τα φτιάχνουν παιδάκια, θα έχεις κακό κάρμα). Βελονισμός. Να συνεχίσω; Ok
Πάνω από όλα: «ΟΧΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ».
Αγχώθηκες;;!!! Μην αγχώνεσαι, χαλάρωσε. Είναι τοξικό το άγχος. Να αγαπήσεις τον εαυτό σου!
Λοιπόν, πρόσεξε καλά. Υπάρχουν θετικά και αρνητικά συναισθήματα. Εσύ θα πετάξεις τα αρνητικά και θα κρατήσεις τα θετικά. Είναι απλό. Κι έτσι θα είσαι ευτυχισμένος. Γιατί η ζωή είναι ωραία βρε. Σύμφωνοι;
«Μα, είμαι άνεργη, είναι άρρωστος ο πατέρας μου, μου αύξησαν το νοίκι, χώρισα, έχω αγχωθεί με την πανδημία, μάλωσα με την φίλη μου, κάθε μέρα διαβάζω και ακούω για εγκλήματα, δυστυχία, απαισιόδοξα σενάρια για το μέλλον του κόσμου, με βρίζουν οι άλλοι οδηγοί, χάλασε πάλι το αυτοκίνητο και…παθαίνω κρίσεις πανικού, έχω πρόβλημα με το στομάχι μου, αϋπνίες, OCD, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. Πήγα στον γιατρό (ψυχίατρο) και μου πρότεινε ψυχοθεραπεία. Εεε, συγγνώμη, αλλά μου είπε να πάρω και αντικαταθλιπτικά…»
«Τι;;;!!! Kι εσύ τα πήρεεες; Πήρες ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ; Τόσο αδύναμη είσαι;».
«Ε όχι, δεν τα πήρα ακόμα. Τα έχω και τα κοιτάω. Φοβάμαι μην αλλάξω προσωπικότητα».
«Και πολύ καλά έκανες! Δεν είσαι τρελή να παίρνεις ψυχοφάρμακα! Ακούς τον κάθε γιατρούλη που τα «παίρνει» από τις φαρμακευτικές. Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου και να διώξεις τα αρνητικά συναισθήματα.»
«Ναι, αλλά ο γιατρός μου είπε ότι έχω και κατάθλιψη. Κι ότι όσο αντιστέκομαι στα αρνητικά συναισθήματα, εκείνα ενδυναμώνονται. Α! μου είπε, επίσης, ότι όλα τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα και θεμιτά. Δεν υπάρχουν, είπε, κακά και καλά συναισθήματα. Έχουν όλα την χρησιμότητά τους. Τα συναισθήματα είναι ο εαυτός μας που μας μιλάει. Που μας λέει ότι κάτι δεν πάει καλά. Όσο τα αγνοούμε, τόσο εκείνα θα επιμένουν. Με την ψυχοθεραπεία θα βοηθηθώ. Είπε, ακόμα, ότι με όλα όσα συμβαίνουν είναι απολύτως φυσιολογικό να μην νιώθω καλά».
«Φυσιολογικό; Eίναι φυσιολογικό να μην χαμογελάς; Nα μην απολαμβάνεις κάθε λεπτό αυτής της υπέροχης ζωής; Kαι πόσα σου πήρε για να έχουμε καλό ρώτημα;».
«40 ευρώ».
«Αχαχαχααχα….40 ευρώ ε; O τσαρλατάνος. Αυτά τα 40 ευρώ θα μπορούσες να τα δώσεις για μία συνεδρία βελονισμού ή για να αγοράσεις 4 βιολογικά ακτινίδια, για να κάνεις aerial yoga για μία εβδομάδα, για να αγοράσεις- μεταχειρισμένο- το βιβλίο αυτοβοήθειας “Control you mind” του Jason Thomas Steven Andthelivingiseasy. Ευαγγέλιο. Κι εσύ τα έδωσες για να σου πει να στεναχωριέσαι και να μολύνεις τον οργανισμό σου με φάρμακα».
«Λες; Mα κλαίω συνέχεια, δεν έχω όρεξη για τίποτα. Με δυσκολία σηκώνομαι από το κρεβάτι. Φοβάμαι να βγω από το σπίτι. Δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν. Δεν έχω όρεξη ούτε να φάω».
«ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ! Σήκω, χαμογέλα και πήγαινε μία βόλτα στην φύση. Θα περάσουν όλα. Μην είσαι αδύναμη».
«Μα έχει χαλάσει το αυτοκίνητο και μένω στην Κυψέλη. Θα πρέπει να πάρω λεωφορείο και μετρό, αλλά έχω αγοραφοβία. Δεν μπορώ».
«Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Μπορείς, όλα στο μυαλό σου είναι. Πάρε το iphone και άκου τον ήχο των κυμάτων στον δρόμο».
«Θα μου τελειώσει η κάρτα. Και την χρειάζομαι για να πάρω τον γιατρό αν πάθω κρίση πανικού».
«Μα τον Βούδα, πόσο αδύναμη είσαι. Το μυαλό σου προκαλεί την κρίση πανικού. Μπορείς να του επιβληθείς. Πες του να σταματήσει».
«Ναι. Σωστά. Άκου τώρα γλυκιά μου. Εγώ και το μυαλό μου είμαστε ένα. Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου πηγάζουν από εκεί. Αγαπάω τον εαυτό μου σημαίνει δεν έρχομαι σε πόλεμο μ’ αυτόν. Με άλλα λόγια, για να καταλάβεις, σημαίνει σέβομαι και ακούω ΟΛΑ μου τα συναισθήματα. Κι αν υποφέρω, τον αγαπάω τόσο πολύ, ώστε βρίσκω τα κότσια και τη δύναμη να ζητήσω βοήθεια. Από ειδικούς. Επιστήμονες. Οι οποίοι, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, αγαπάνε τους ανθρώπους και δεν τους κρίνουν. Είναι ταγμένοι στο να τους βοηθήσουν. Να κάνουν την ζωή τους σ’ αυτόν τον -παραδέξου το, επιτέλους, στρουθοκάμηλε- δύσκολο κόσμο, καλύτερη. Και τελικά, να βιώσουν, όσο περισσότερες στιγμές ευτυχίας γίνεται. Αυτό σημαίνει αγαπάω τον εαυτό μου. Αγαπάω το μυαλό μου. Δεν είναι εχθρός το μυαλό μου, είμαι εγώ. Αδύναμη, ε αδύναμη!».
Δέσποινα Γεωργοσοπούλου
