H “Βασίλισσα των Χίπις” γεννήθηκε σε μια ευυπόληπτη και θρησκευόμενη οικογένεια στο Τέξας. Εκείνη ήταν ανατρεπτική και αντισυμβατική. Σε ηλικία 20 ετών έφυγε από τη γενέτειρά της και πήγε στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί ξεκίνησε να τραγουδάει, με την υπέροχη, χαρακτηριστική φωνή της, η οποία, ερμήνευε μοναδικά τόσο το σκληρό ψυχεδελικό ροκ, όσο και το αισθαντικό μπλουζ.
Ξεκίνησε να κάνει χρήση ναρκωτικών, έπιασε σχεδόν πάτο, και λίγο πριν το μοιραίο, οι φίλοι της επενέβησαν και την έστειλαν πίσω στους δικούς της. Αποφάσισε να παρατήσει τη μουσική και την χίπικη ιδεολογία και να προσπαθήσει να ζήσει συμβατικά. Γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο συγκεκριμένα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας κι αρραβωνιάστηκε με ένα νεαρό που φορούσε πάντα ριγέ κουστούμι . Ο «σοβαρός» νέος έφυγε για ένα ταξίδι και η κοπέλα περίμενε να γυρίσει στο Τέξας για να την παντρευτεί. Δεν γύρισε ποτέ…. Τότε ήταν που εκείνη κατάλαβε πως αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν να είναι μια ροκ καλλιτέχνιδα στη σκηνή.
Η ίδια έλεγε « Mην βάζετε τον εαυτό σας σε συμβιβασμούς. Άλλωστε, είναι ο μόνος που έχετε»
Το σώμα της αποτεφρώθηκε και η στάχτη σκορπίστηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το περιοδικό ΤΙΜΕ, τής έδωσε τον τίτλο της “πιθανότατα ισχυρότερης τραγουδίστριας που είχε να επιδείξει το κίνημα των λευκών της ροκ μουσικής”. Το περιοδικό Rolling Stone τήν κατέταξε στην 46η θέση στη λίστα του με τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών το 2004 και στην 28η με τους καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών το 2008. Ο Leonard Cohen έγραψε το κομμάτι Chelsea Hotel #2 για την Janis Joplin και οι στίχοι του μιλούν για τη σχέση τους.
Ο μουσικός ιστορικός Τοm Moon έγραψε ότι, “η Τζόπλιν είχε μια αναπάντεχα αυθεντική φωνή”. Οι New Υοrk Times έγραψαν πως, ήταν -ως καλλιτέχνης- “ακατανίκητη και βαθειά ευάλωτη”. Η συγγραφέας Meghan Terry υποστήριξε ότι, η Τζόπλιν ήταν η θηλυκή εκδοχή του Elvis Presley όσον αφορά την ικανότητα της να “αιχμαλωτίζει” το κοινό. Ένα από τα πρώτα άρθρα που αναφέρθηκαν σε κείνη στην εφημερίδα του Πανεπιστημίου έγραφε χαρακτηριστικά “Τολμά να είναι διαφορετική… Περπατά ξυπόλυτη, όταν το θέλει, φορά ρούχα Levi στο σχολείο, επειδή τής είναι πιο άνετα και παίρνει παντού μαζί της την ώτοχαρπ, εάν θέλει να ακούσει μουσική. Το όνομά της είναι Janis Joplin”.
Το 1968 η τραγουδίστρια αγόρασε μια Πόρσε 356c κάμπριο, μεταχειρισμένη σε λευκό χρώμα και πλήρωσε 3500 δολάρια. Το χρώμα αυτό ήταν πολύ συμβατικό για κείνη, έτσι, αποφάσισε, να την μετατρέψει σε ένα έργο τέχνης, το οποίο ανέλαβε να ζωγραφίσει ο Dave Richards ένα από τα μέλη του συγκροτήματός της και την ονόμασε «η ιστορία του σύμπαντος». Η χίπικη Πόρσε της Τζάνις ήταν το πιο «αναγνωρίσιμο αυτοκίνητο της Αμερικής» και οι θαυμαστές της όπου το έβλεπαν σταθμευμένο το πολιορκούσαν με λουλούδια και σημειώματα τα οποία άφηναν στους υαλοκαθαριστήρες. Το 1969 το αυτοκίνητο κλάπηκε και ο κλέφτης το ψέκασε με γκρί αστάρι για να μην τραβάει τα βλέμματα. Παρόλ’ αυτά εντοπίστηκε από την αστυνομία και επιστράφηκε στην ιδιοκτήτριά του, η οποία το ξαναέκανε πολύχρωμο και ψυχεδελικό. Μετά τον πρόωρο θάνατό της το θρυλικό αμάξι έμεινε αρχικά σε ένα γκαράζ, στη συνέχεια παραχωρήθηκε για ένα διάστημα στο μάνατζερ της Τζάνις, μετά επιστράφηκε στην οικογένεια που το χρησιμοποίησε για περίπου 20 χρόνια και τελικά, η μοναδική αυτή Πόρσε μεταφέρθηκε στο Κλίβελαντ και αποτελεί έκθεμα στο μουσείο Rock n Roll Hall of Fame.
‘Ελενα Φάκου
