Η απάντηση είναι ναι, μπορεί. Αρκεί να μας ακούσει και να μιμηθεί τους διαλόγους που εμείς θέλουμε να αποτυπωθούν μέσα του.
Ήμουν από τα κορίτσια που έπαιξαν πάρα πολύ με τις Barbie και τώρα η κόρη μου που σε λίγο θα κλείσει τα πέντε, αρχίζει και ερωτεύεται και αυτή το μαγικό και ατελείωτο ταξίδι με τις κούκλες της. Πολύ συχνά παίζουμε μαζί, το ζητάει και η ίδια, το έχει ανάγκη. Όταν όμως παίζει μόνη της, την «τσακώνω» να μιμείται εμένα και τους διαλόγους που έστησα λίγο πριν εγώ με τις κούκλες της, και αυτό είναι το κλειδί για να εισάγεις στο παιδί τους βασικές αξίες που δύναται να απορροφήσει το «μικρό» τους μυαλουδάκι, ακόμα και από αυτές τις ηλικίες, όπως οι αξίες, τις αγάπης, της βοήθειας, της αλληλεγγύης και του σεβασμού στο διαφορετικό.
Καταρχήν σήμερα οι γονείς έχουμε αρκετές επιλογές σε κούκλες που μπορούν να μας βοηθήσουν, στο να εισάγουμε τέτοιες αξίες. Κούκλες με σκουρόχρωμο δέρμα, κούκλες με καμπύλες και διάφορα χρώματα μαλλιών. Και φυσικά δεν έχω παραλείψει να αγοράσω κάποιες γιατί με βοηθούν ακριβώς σε αυτόν τον σκοπό.
Τις κούκλες με τη σκουρόχρωμη επιδερμίδα, δεν τις αποκαλέσαμε ποτέ «μαύρες» ή «άσπρες» ή «κίτρινες». Είναι οι κούκλες μας οι σοκολατένιες. Κάθε φορά που θα επιλέξουμε να παίξουμε με μία τέτοια, τονίζω το πόσο όμορφη είναι με αυτή τη σοκολατένια επιδερμίδα της. Και αυτό γίνεται τουλάχιστον εδώ και ενάμιση χρόνο. Να σας πω το αποτέλεσμα; Όταν κάποια στιγμή στο κέντρο της πόλης συναντήσαμε από κοντά μια κυρία με πραγματική σκουρόχρωμη επιδερμίδα, η κόρη μου δεν φοβήθηκε, δεν παραξενεύτηκε, αλλά αντίθετα με μία χαρά και έναν ενθουσιασμό γύρισε και είπε σε μένα «Μαμά, αυτή η κυρία είναι σοκολατένια!» Δεν σας κρύβω ότι ήταν η στιγμή που με έκανε περισσότερο περήφανη.
Για τις κούκλες με τις καμπύλες, σε πρώτη φάση δεν ανέφερα τίποτα. Ήταν μια κλασική ξανθιά Barbieμε όμορφο πρόσωπο αλλά με καμπύλες. Ήθελα να δω αν θα το παρατηρήσει ή αν θα αντιδράσει δεδομένου ότι τα σώματα από τις άλλες κούκλες ήταν πιο λεπτά. Δεν την πείραξε καθόλου, ούτε την ενόχλησε, άρχισε να δείχνει προτίμηση σε αυτή την κούκλα, γιατί είχε πολύ ωραίο πρόσωπο και μαλλιά. Και αυτός ο μαγικός τρόπος σκέψης των παιδιών είναι που σε συνεπαίρνει διότι στα δικά της αθώα μάτια, αυτή η κούκλα ήταν εξίσου όμορφη με τις άλλες ή και περισσότερο. Όταν κάποια στιγμή ήθελε της αλλάξει ρούχα, προσπάθησε να της βάλει μια φούστα από μία κούκλα λεπτότερη και δυσκολεύτηκε. Η φράση που χρησιμοποίησε ήταν: «Μαμά έχει κολλήσει εδώ στα μπουτάκια της». Καταλαβαίνεις αμέσως λοιπόν, ότι οι λέξεις «μαύρος», «χοντρός» είναι μόνο στο λεξιλόγιο των μεγάλων. Και αν εκείνη την στιγμή της έλεγα, «δεν ανεβαίνει η φούστα γιατί είναι χοντρή», εκτός του ότι αυτό θα με καθιστούσε τραγική, θα αποτύπωνε για πάντα μέσα από το παιχνίδι στο μυαλό της ότι οι γυναίκες με καμπύλες λέγονται «χοντρές» και δεν μπορούν να φορέσουν όλα τα ρούχα. Χαμογέλασα λοιπόν, και της είπα, «Ναι ίσως, να δυσκολευτούμε να την βάλουμε, γιατί αυτή η φούστα ήταν για μια άλλη κούκλα και όλες έχουν διαφορετικό σώμα, αλλά ας προσπαθήσουμε μαζί λίγο και ίσως τα καταφέρουμε». Και τα καταφέραμε. Και κάθε κούκλα φοράει ό,τι θέλει.
Και αν δεν είναι αυτά τα πιο σημαντικά μαθήματα ζωής που μπορείτε να δώσετε στην κόρη σας, τότε τι είναι;
Δώρα Τσαμπάζη
