Όταν η επιχειρηματολογία χτυπάει το τέρμα της παράνοιας, μία είναι η λύση, η ωμή και κυνική αλήθεια στα μούτρα όσων αναρωτιούνται ακόμα τι δουλειά είχε η 24χρονη σε πάρτι σε σουίτα ξενοδοχείου.
Για πείτε λοιπόν, τι δουλειά έχει ένας βιαστής σε σουίτες ξενοδοχείου; Γονείς, φίλους, δεν έχει να τον μαζέψουν; Γιατί την τελευταία φορά που τσέκαρα τον ποινικό κώδικα, οι βιαστές και τα βαποράκια έχουν θέση πίσω από τα κάγκελα. Πώς λέει εκείνη η έκφραση ακριβώς, για να θυμηθώ, «Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες». Γκουχ, γκουχ.
Ένα περιστατικό που εκτυλίχθηκε σε πολυτελές ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη πριν μερικές ημέρες, και βρωμάει και ζέχνει ματσίλα, ψευτομαγκιά, ανθρώπινη εκμετάλλευση και τελικώς έγκλημα, για άλλη μια φορά για κάποιους ήταν η αφορμή να βγάλουν όλον τον μισογυνισμό τους. Αντί για το προφανές, να αναρωτηθεί κάποιος, τι δουλειά είχε κάποιος να ναρκώσει και να βιάσει ένα κορίτσι, αν υπήρχε κάποιος φίλος του εκεί να τον μαζέψει, να του πει ένα απλό « ρε μ…. τι κάνεις;», η ερώτηση ήταν η γνωστή: « Τι δουλειά είχε το 24χρονο κορίτσι στο πάρτι στη σουίτα».
Και αυτό που με θλίβει περισσότερο είναι όταν το ακούω από γυναίκες, με ύφος περισπούδαστο, επικριτικό, υποτιμητικό για τις προθέσεις της κοπέλας, την ενδεχόμενη άγνοιά της ή και την παρουσία της εν γνώσει της ότι αφού πήγε ναι, θα έπρεπε να κάτσει να υπομείνει και βιασμό. Ρε εσείς πάτε καλά; Αλήθεια τώρα.
Ινφλουένσερς της κακιάς ώρας που μάζεψαν χιλιάδες followers εν μία νυκτί γιατί συμμετείχαν σε trash reality, λένε την γνώμη τους για τόσο σοβαρά θέματα και αντί να βουτήξουν τη γλώσσα τους δύο φορές στο λιγοστό μυαλό που τους έχει απομείνει από τη ζάλη της υπερέκθεσης και της ματαιοδοξίας, πετάνε συμβουλές με ύφος και στυλάκι, λες και διαφημίζουν κρέμα σώματος.
Πάψτε πια. Μιλήστε για τις κρέμες σας, για τα προϊόντα που σας πληρώνουν να προωθείτε εταιρείες που δεν ντρέπονται να σας έχουν για βιτρίνα και αφήστε τα κοινωνικά θέματα και ειδικά αυτά που έχουν να κάνουν με το μισό ποινικό κώδικα σε ανθρώπους που έχουν κάποιες ευαισθησίες.
Αν οι βιαστές δεν ήταν κακομαθημένα πλουσιόπαιδα με πλάτες, αλλά μετανάστες, που βίασαν σε φθηνό ξενοδοχείο μια 24χρονη, τότε θα έσκιζαν όλοι τα ιμάτιά τους για το ανύπαρκτο κράτος, την ανύπαρκτη δικαιοσύνη, για τους «λάθρο» που έρχονται και μας αλλοιώνουν τον πολιτισμό και βιάζουν τις γυναίκες μας. Τώρα που η πραγματικότητα είναι άβολη, που οι βιαστές είναι τρεις «λεβέντες» Ελληνάρες σε ακριβό ξενοδοχείο, το πρόβλημα είναι η κοπέλα και το τι γύρευε εκεί στην σουίτα. Τώρα ο πολιτισμός μας δεν απειλείται από κανέναν, γιατί αν είσαι φραγκάτος με άκρες μπορείς να ναρκώνεις και να βιάζεις όποια θες και να μην ανοίγει ρουθούνι.
Για να τελειώνουμε, όταν πάμε σε ένα πάρτι, είτε είναι υπαίθριο με μπύρες, είτε prive με σαμπάνιες, δεν πάμε γιατί θέλουμε να μας βιάσουν. Θέλουμε να φλερτάρουμε; Ναι. Θέλουμε να χορέψουμε; Ναι. Θέλουμε να γνωρίσουμε κόσμο; Ναι. Θέλουμε να ερωτευτούμε; Φυσικά και ναι. Θέλουμε να κάνουμε έρωτα; Πάλι ναι. Αλλά όλα αυτά, θέλουμε να τα κάνουμε με τη συναίνεσή μας. Όχι ναρκωμένες. Όχι υπνωτισμένες. Τα λέω όμορφα, τα εξηγώ καλά;
Δώρα Τσαμπάζη
