Καθώς μια μέρα σκρόλαρα στο Instagram πέτυχα ένα σκίτσο μιας κοκκινομάλλας που καθόταν πάνω σε ένα γάιδαρο, κρατούσε το κινητό της, χαμογελούσε πλατιά και δίπλα έγραφε: “Όταν στέλνει πρώτος: Μην ξεχάσετε να έρθετε στο γάμο μου! Είστε όλοι καλεσμένοι!” Γέλασα τόσο πολύ, θυμήθηκα την κολλητή μου που τόσο πολύ θα μπορούσε να είναι αυτή η κοπέλα και έψαξα αμέσως να βρω ποιος την είχε σχεδιάσει. Ανακάλυψα πως ήταν η επίσης κοκκινομάλλα Ίτζι, η οποία ζωγραφίζει (και) τον εαυτό της, είναι ένα πάρα πολύ cool και ταλαντούχο κορίτσι και δέχθηκε να μου δώσει μια funky συνέντευξη:
Για πες μας τι θα ήθελες να ξέρουμε για εσένα λοιπόν Ίτζι…
Είμαι η Ίτζι λοιπόν, μια εικοσιδιάχρονη φοιτήτρια της καλών τεχνών στην Ελλάδα εν έτη 2021(καλό ή κακό θα δείξει) μια εικαστικός (in progress) και σκιτσογράφος. Ασχολούμαι με το σκίτσο από την εφηβεία με μεγάλο μου ερέθισμα τα manga και γενικά την digital art. Τώρα επιτέλους αρχίζω και κάνω σιγά σιγά το χόμπι μου επάγγελμα, υπέροχο συναίσθημα. Ταυτόχρονα με την ”διαδικτυακή”σχολή (πλέον) κάνω μαθήματα και μεταδίδω τον έρωτα μου, ζωγραφική και κόμικ εννοείται, σε παιδιά. Άλλο ένα υπέροχο συναίσθημα. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Λίγες ακόμα όχι τόσο σημαντικές λεπτομέρειες για την Ίτζι: έχω δυο σκυλιά, παίζω βιολοντσέλο και θέλω να γίνω και μελλοντικά μια Πέγκυ Καρρά, πιο λιανά ηθοποιός.
Αν έκανες σκίτσο τη σύγχρονη γυναίκα πως θα την σχεδίαζες; Ποια στοιχεία θα συμπεριελάμβανες στην εμφάνισή της και με ποια ατάκα θα τη συνόδευες;
Σίγουρα να στέκεται όρθια: στα μάτια μου η σύγχρονη γυναίκα είναι μια δυναμική παρουσία. Παρόλα αυτά θα της πρόσθετα κάποια στοιχεία πιο φάνταζι, θα την έκανα μια ηρωίδα με σούπερ δυνάμεις ίσως. Όχι επειδή η γυναίκα είναι η καλύτερη και ιδανική ύπαρξη, άλλα επειδή θέλω να τονίσω πόσες πολλές ικανότητες κρύβει μέσα του το γυναικείο φύλο και δεν τις έχει ανακαλύψει (η μάλλον δεν το αφήνουν να τις ανακαλύψει). Η γυναίκα νομίζω είχε και έχει πολλές ”σούπερ” δυνάμεις που ούτε η ίδια δεν της γνωρίζει. Πλέον μιας και υπάρχει εξέλιξη είναι καιρός να τις αναδείξουμε,να τις ανακαλύψουμε και να τις αποκαλύψουμε. Τώρα η ατάκα που θα της έβαζα θα ήταν το γνωστό σε όλους ”I am what a i am” απο το άλμπουμ ” I Am Gloria Gaynor”.
Πόσο εφικτό είναι να βιοποριστεί ένας σκιτσογράφος στην Ελλάδα σήμερα; Το ελληνικό κοινό αγαπάει τα κόμικ ή έχουν πιστούς αλλά συγκεκριμένους fans;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο, άλλα όχι και ακατόρθωτο. Γενικά στις σημερινές εποχές ο βιοπορισμός είναι ένα δύσκολο κεφάλαιο για όλα τα επαγγέλματα και πόσο μάλλον για την τέχνη. Θεωρώ ότι για να πετύχεις πρέπει να εργαστείς σκληρά, και πόσο μάλλον στα καλλιτεχνικά επαγγέλματα, η τέχνη είναι εξέλιξη. Αν ένας καλλιτέχνης δεν ασχοληθεί ουσιαστικά και δεν τρέξει το έργο θα μείνει στάσιμος και κατά συνέπεια η επιτυχία θα μένει πίσω. Τώρα ένας σκιτσογράφος στην σημερινή εποχή έχει ένα πολύ μεγάλο όπλο, τα social. Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά το διαδίκτυο σου δίνει την δυνατότητα να
μάθει την δουλειά σου εύκολα αρκετός κόσμος και για να το συνδέσω με την ερώτηση παρακάτω, σήμερα λόγω του διαδικτύου δημιουργούνται νέοι φανς των κόμικς. Αυτό είναι αρκετά θετικό, διότι παλαιότερα δεν έμπαινε κάποιος εύκολα στην διαδικασία να πάει στο βιβλιοπωλείο να αγοράσει κόμικ για να διαβάσει, τώρα με τα social πέραν του ότι υπάρχουν
ιντερνετικά ολόκληρα κόμικ βιβλία να αγοράσεις και να διαβάσεις, δίνεται η δυνατότητα σε άτομα που δεν είχαν ασχοληθεί πριν να βρουν ενδιαφέρον και να μπουν στην διαδικασία να το ψάξουν και έτσι να δημιουργηθεί νέο κοινό και νέοι φανς. Κατά συνέπεια αυτή η ενέργεια
βοηθά και διευκολύνει απίστευτα τους καλλιτέχνες και τους σκιτσογράφους καθώς τους δίνει μεγάλο έδαφος για νέες δουλειές, αναγνωρισιμότητα και πιο άμεση επαφή με το κοινό.
Τι αποτελεί για εσένα έμπνευση για να σχεδιάσεις; Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Η έμπνευση μου είναι η ίδια μου η καθημερινότητα. Αρκετά από τα σκίτσα είναι βασισμένα σε συνήθειες γεγονότα που έχουν συμβεί και συμβαίνουν στην ζωή μου. Δεν βασίζομαι μόνο εκεί βέβαια διότι πολλές φορές αποφασίζω να θίξω και κάποια κοινωνικά θέματα οπότε
αυτόματα οι επιρροές και η έμπνευση έρχεται μέσα από τα γεγονότα και τις συνθήκες που τρέχουν.
Ποια είναι τα μηνύματα που έχεις περάσει κατά καιρούς μέσα από την τέχνη σου; Πιστεύεις πως το σκίτσο έχει τη δυναμική να επηρεάσει τον κόσμο;
Αρκετά και διαφορετικά θα έλεγα. Μέσα από την Ίτζι θέλω να περάσω περισσότερο κοινωνικά μηνύματα αλλά και όχι μόνο. Στερεότυπα, ομοφοβία, πατριαρχία είναι μερικά σημαντικά προβλήματα που θέλω να σχολιάσω με την χιουμοριστική ματιά μου, γιατί νομίζω έτσι είναι και πιο εύκολα στην κατανόηση. Βέβαια εκτός από αυτά, θέλω να προβάλω την καθημερινότητα όπως ακριβώς είναι, πέρα από τα πρότυπα, την μόδα και γενικά τους ”κανόνες”, θέλω να εικονογραφήσω την ζωή και την ρουτίνα με την ράντομ ματιά της, θέλω να κάνω τον κόσμο να νιώσει άνετα και να πει ”ξέρεις είναι κουλ να ξυπνάω με το μαλλί αφάνα, γιατί συμβαίνει” ή ”όταν τρώω βλέπω εφιάλτη στην κουζίνα και όχι νετφλιξ” ασπούμε. Η αυτοπεποίθηση, η αγάπη για τον εαυτό μας επίσης είναι κάτι που θέλω να περάσω, όπως επίσης και θέματα περί κρίσης πανικού ψυχολογίας κλπ. Δυστυχώς ακόμα είναι ταμπού και μεγάλο εμπόδιο για πολλούς ανθρώπους, αλλά όπως είπα μέσα από την Ίτζι προσπαθώ να εντάξω αυτό το ζήτημα μέσα στα σκίτσα και να πούμε όλοι μαζί ”ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΙΤΣ ΟΚΕΙ! ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. Τώρα το σκίτσο και γενικά η τέχνη όχι απλά έχει δύναμη, είναι όπλο. Δυστυχώς πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, άλλα χωρίς την τέχνη η έκβαση της ζωής μας θα ήταν ακόμα πιο δύσκολη και μονόπλευρη. Η τέχνη επηρεάζει την κοινωνία και η κοινωνία την τέχνη,είναι κρίκος.Άρα ναι, το σκίτσο μπορεί να επηρεάσει τον κόσμο, όπως και κάθε μορφή τέχνης.
Ποι@ Έλλην@ και ποι@ ξέν@ κομίστα ή σκιτσογράφο εκτιμάς και θεωρείς επιδραστικό; Υπάρχει κάποιο όνομα το οποίο σε επηρέασε με το έργο του;
Δύσκολη ερώτηση γιατί δεν ξέρω από που να ξεκινήσω,θα βάλω σε μια τα τάξη το μυαλό και θα προσπαθήσω να επιλέξω. Αρχικά η μεγάλη μου έμπνευση που με ώθησε να ”γεννήσω” την Ίτζι και να περπατάω μαζί της είναι η Weird Helga. Είναι ένα ξένο account στο instagram με αυτή την ηρωίδα (που είναι η ίδια η καλλιτέχνης). Εκτός το ότι μου έδωσε έμπνευση, με έκανε να αγαπήσω τον εαυτό μου όπως είναι και να μην ντρέπομαι, την αγαπώ απλά. Μια άλλη καλλιτέχνης που ήταν ο λόγος που ξεκίνησα το digital είναι η illustrator Loish. Είναι εξαιρετική εικονογράφος και έχει χτίσει ένα πολύ μεγάλο κοινό στο instagram αλλά
και γενικά στην παγκόσμια digital art κoινότητα. Τώρα από Έλληνες υπάρχουν πάρα πολύ καλοί σκιτσογράφοι που μπορούν να επηρεάσουν και να δώσουν πολλά,μερικοί που μου έρχονται στο μυαλό που τους παρακολουθώ και μου αρέσουν πολύ, δες Κιουτσιούκης, Κουραφέλκυθρος, Τasmar, Πάνος Ζάχαρης, Rubus, littlemiss. Μiss Grumpy και άλλοι πολλοί… Γενικά πιστεύω οτι το ελληνικό αρτ κομιούνιτι έχει πολλά να δώσει,έχει πολύ
ενδιαφέρουσες δουλειές και έργα και είμαι πολύ χαρούμενη όχι μόνο επειδή έχει πολύ ψωμί, άλλα φαίνεται ότι αρέσει πολύ στο κοινό και όσο περνάνε τα χρόνια θεωρώ ότι το εκτιμάει ακόμα πιο πολυ.
Ποιο είναι το best seller των προϊόντων από το e-shop σου; Έχεις κάποια εξήγηση γι αυτό;
Λοιπόν, είναι το αγαπημένο σε όλους ”κουράστηκα που ξύπνησα”. Νομίζω ότι ταυτίζεται πολύς κόσμος με αυτό το μουντ και ειδικά στις εποχές με έντονη και δύσκολη ρουτίνα που όλοι βιώνουμε. Να πω την αλήθεια μου, δεν μου φάνηκε καθόλου περίεργο που έγινε από τα
πρώτα στις πωλήσεις ήμουν σίγουρη ότι θα το αγαπήσει το κοινό και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.
Ποια είναι η θέση σου για την λογοκρισία στην τέχνη, ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που προέκυψε πριν από λίγο καιρό και απασχόλησε έντονα την κοινή γνώμη;
Πολύ ωραία ερώτηση και δύσκολη θα έλεγα. Γενικότερα η λογοκρισία υπάρχει παντού, η τέχνη είναι στο επίκεντρο και την αντιμετωπίζει από τότε που γεννήθηκε. Θεωρώ ότι πρέπει η τέχνη να ακουμπά όλα τα ζητήματα της ζωής όπως και κάνει, άλλες φορές πιο ήπια και άλλες με έναν πιο καυστικό τρόπο. Πιστεύω ότι στην τέχνη όσο περνάνε τα χρόνια, τα όρια της μειώνονται,αυτό είναι καλό αλλά κάποιες φορές να μην είναι και τόσο. Τα όρια είναι πολύ σημαντικά, θεωρώ ότι μια παρέμβαση σε ένα καλλιτεχνικό έργο πρέπει να γίνεται μόνο όταν έχει ένα πολύ προσβλητικό κακό και ακραίο περιεχόμενο. Βέβαια εύλογα θα μου πει κάποιος ότι το τι είναι προσβλητικό και κακό μπορεί να μην είναι αντικειμενικό, συμφωνώ. Παράδειγμα, βασανισμός ζώων,παιδική πορνογραφία,βιασμός, ακραία φασιστικά μηνύματα κλπ συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να γίνει τέχνη η να προβληθεί μέσα από αυτή,τα συγκεκριμένα τα ανέφερα καθώς έχουν παρουσιαστεί μέσα από έργα καλλιτεχνών. Πιστεύω όμως ότι γενικότερα δεν υπάρχει μέτρο από την μεριά της λογοκρισίας, γίνεται κατάχρηση της, για συμφέροντα της πολιτικής, της κοινωνίας, στερεότυπα, θρησκεία και πολλά άλλα. Με θλίβει που εν έτη 2021 καλλιτέχνες βρίσκονται αντιμέτωποι με βανδαλισμούς των έργων τους ή τις δικαστικές αίθουσες.Βέβαια ανάλογα με την τοποθεσία, το τι είναι λογοκρισία και πως δρα διαφοροποιείται τελείως, ας πούμε εδώ στην Ελλάδα αν θίξεις ένα πολιτικό θέμα δεν κινδυνεύεις με φυλάκιση ή θάνατο όπως στο Αφγανιστάν, μου ήρθε σαν το πιο ακραίο παράδειγμα μιας και είναι επίκαιρο και συμβαίνει. Παρατηρώντας την εξέλιξη της ιστορίας μαζί και της τέχνης η λογοκρισία δεν θα εμφανίζεται πότε με αντικειμενικό τρόπο, πάντα θα γίνεται κατάχρηση της. Ήταν είναι και θα είναι ένα εργαλείο που εξυπηρετεί συμφέροντα και σκοπούς, μπορεί να είναι ιδέα μου αλλά δυστυχώς το διακρίνω όλο και πιο έντονα και εννοείται με αυτά που προανέφερα δεν θα υπάρξει μια σωστή και δίκαιη παρέμβαση αν χρειαστεί και όπου χρειαστεί.
Ποιο είναι το σκίτσο σου που σε εκφράζει περισσότερο από όσα έχεις σχεδιάσει και γιατί;
Μακράν πλέον αγαπημένο είναι ένα στριπάκι με τρία σχέδια που είναι η Ίτζι και την βομβαρδίζουν με ένα σωρό”γιατί”.
-Γιατί έχεις κόκκινα μαλλιά;
-Γιατί έχεις κοιλιά;
-Γιατί πας σε ψυχολόγο;
Και πολλά ακόμα γιατί και τους απαντάει απλά και λιτά.”ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ”. Με εκφράζει απόλυτα πλέον και από ότι φάνηκε και πολύ κόσμο ακόμα. Είμαι αυτή που είμαι, είναι δικό μου θέμα για το πως επιλέγω να πορεύομαι με τον εαυτό μου είναι στην δική μου κρίση πλέον. Αν αυτό που έχω επιλέξει να κάνω δεν επηρεάζει με κακό τρόπο τους γύρω μου δεν θα το διαπραγματευτώ παραπάνω, δυστυχώς ο κόσμος και η κοινωνία μας βάζει σε κουτάκια, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τουλάχιστον είναι να αγαπάμε με όλη μας την δύναμη τον εαυτό μας, όπως και να είμαστε δεν είναι εύκολο αλλά αξίζει να το καταφέρουμε γιατί έτσι εξελισσόμαστε.
Περίγραψε μας την ‘Ιτζι με τρεις λέξεις και τρία χρώματα.
Λοιπόν τρεις λέξεις σούργελο, αναποφάσιστη, σπιτόγατα και τις παντρεύω με ένα έντονο κόκκινο, τιρκουάζ και μαύρο εννοείται.
Αν σου ζητούσαμε να σκιτσάρεις το Brooklyne τι θα ζωγράφιζες;
Ίσως κάτι αφαιρετικό δεν ξέρω γιατί,απλά νομίζω ότι ταιριάζει στα μάτια μου ή και κάτι πιο abstract, σίγουρα κάτι με έντονα χρώματα πάντως. Δεν ξέρω τι θα ήταν ακριβώς άλλα μπορώ να περιγράψω την διαδικασία πάρα το τι θα ζωγράφιζα ακριβώς. Θα είχα ένα μεγάλο
τελάρο και κλείνοντας τα μάτια θα έκανα μερικές γραμμές, μετά ανοίγοντας τα μάτια θα προσπαθούσα μέσα από αυτές να ζωγραφίσω κάτι, ότι προκύψει. Ένα ζώο; ένα τοπίο; μια πόλη; Πραγματικά ότι γεννηθεί στην πορεία αυτό θα ζωγράφιζα, μου βγάζει κάτι ράντομ.
Aνακάλυψε τα απίστευτα σκίτσα της ‘Ιτζι εδώ, αλλά και το προσωπικό της e-shop!
Έλενα Φάκου
