Αυτό το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» του ‘Ελληνα πού όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε ακούσει, κυρίως σε στιγμές λογομαχίας, αποτελεί ένα χρόνιο υπαρξιακό ερώτημα… Γιατί το ξεστομίζουν οι πάντες όταν νιώθουν ότι θέλουν να σε απειλήσουν ;

Αλήθεια, ποιοι νομίζουν όλοι πως είναι; Και όλοι αλλά και ο καθένας χωριστά. Όλοι είμαστε κάποιοι. Κανείς δεν είναι κανένας. Το θέμα είναι με πόση έπαρση λέγεται αυτό το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και εκσφενδονίζεται σαν λόγος- απειλή για τις συνέπειες που μπορεί να έχει προς τον απέναντι αυτή η φοβερή και τρομερή προσωπικότητα που δεν γνωρίζει…

Εκείνη την ώρα μια εύλογη απάντηση είναι η αντερώτηση : «Ποιος είσαι του λόγου σου;» έτσι για να δείς αυτό το κεκέδισμα στα χείλη, αυτό το μούδιασμα στη μούρη, αυτό το τρέμουλο στα χέρια, που πιστοποιούν ότι ουτε αυτός που το ξεστόμισε δεν  έχει μια πραγματικά καλή απάντηση για το ποιος είναι τελικά…

Εναλλακτικές απαντήσεις στην άκρως κομπλεξική αυτή ερώτηση είναι : « Όχι και ούτε με νοιάζει», «Όχι κι ούτε θέλω να μάθω» , «Αν ήσουν κάποιος σημαντικός σίγουρα θα σε γνώριζα», « Εσύ ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», «Γιατί θα πρεπε;» , «Οχι,γι αυτό βγές στον τάκο κι αναφέρσου» κι άλλες τέτοιες εξυπνακίστικες απαντήσεις, οι οποίες κρατούν το επίπεδο ακριβώς εκεί που ήταν… στον πάτο.

Κάποτε είχα διαβάσει κάπου, ότι καλό θα είναι όταν βρίσκεσαι σε μια διαφωνία, να βελτιώνεις τα επιχειρήματά σου κι όχι να υψώνεις τον τόνο της φωνής σου. Όποιος κι αν είσαι. Το να ωρύεται κανείς σαν εγωπαθές γουρούνι που το σφάζουν είτε έχει είτε δεν έχει δίκιο, φωνασκώντας «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» στον απέναντί του, το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι το τίποτα. Ακόμη κι αν βρίσκεσαι στη δουλειά σου κι απέναντί σου έχεις τον προιστάμενό σου, ακόμη κι αν είσαι φαντάρος κι απέναντί σου έχεις το διοικητή σου, με το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» το κύρος του εξευτελίζεται και παραχωρεί τη θέση του στην κατινιά.

Οι  πραγματικά μεγάλοι άνθρωποι δε μιλουν για τους εαυτους τους, αφήνουν τους άλλους να μιλούν γι αυτούς. Κι επίσης κάτι πολύ σημάντικό που έχει πει ο CharlesBukowski«Toπρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση»… Την επόμενη φορά που κάποιος σας ρωτήσει « Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ;» απαντήστε του «Αν ήσουν έξυπνος θα έπρεπε να αμφιβάλεις για το ποιος είσαι τελικά …»

Έλενα Φάκου