Παλαιότερα, το να πάει κανείς σε ένα γάμο σήμαινε ότι θα ντυθεί επίσημα: Oπωσδήποτε βραδινό φόρεμα για τις γυναίκες και κοστούμι με γραβάτα για τους άνδρες.

Στις μέρες μας τα πράγματα έχουν κάπως απλοποιηθεί ακόμη όμως υπάρχουν κάποιοι κανόνες που θα πρέπει να τηρούνται αφ ενός από σεβασμό στην περίσταση και αφ ετέρου επειδή πράγματι μερικές κοινωνικές εκδηλώσεις έχουν στυλιστικούς κανόνες που καλό είναι να τηρούνται.

-Δεν φοράμε λευκό ούτε off white: H ημέρα αυτή ανήκει στη νύφη και είναι η μοναδική τριγύρω που πρέπει να είναι ντυμένη στα λευκά. Αν οπωσδήποτε θέλουμε να φορέσουμε κάτι ανοιχτόχρωμο τότε ας επιχειρήσουμε με το neutral.

-Δεν πάμε ντυμένοι casual. Ας αφήσουμε το comfort level του αγαπημένου μας πουλόβερ για τρεις ώρες δεν θα έρθει το τέλος του κόσμου. Στο κάτω κάτω για κάποιο λόγο υπάρχουν και τα πιο επίσημα ενδύματα και οι γάμοι είναι ένας από αυτούς.

-Δε φοράμε denim. Σε περίπτωση που δεν το θυμόμαστε και τα τζιν θεωρούνται casual ρούχα. Και δεν ταιριάζουν καθόλου σε ένα τέτοιο κάλεσμα.

-Απαγορεύονται τα σορτς. Ακόμη κι αν είναι καλοκαίρι, ακόμη κι αν ο γάμος γίνεται στην παραλία, τα σορτς είναι λάθος επιλογή τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες.

-Δεν αφήνουμε ακάλυπτους τους ώμους. Αν φοράμε strapless ρούχο τότε τους καλύπτουμε με μια εσάρπα ή ένα σάλι για να γίνει πιο κομψό το αποτέλεσμα.

-Αν θέλουμε να πάμε με παντελόνι ας προσπαθήσουμε να μην το φορέσουμε casual αλλά dressy, πχ. ένα κοστούμι με γόβες είναι μια ιδανική λύση.

-Mένουμε πιστοί  στο dress code: Αν θέλουμε να κάνουμε την επανάστασή μας καλύτερα να μην ξεκινήσουμε από τον κώδικα ντυσίματος ενός γάμου. Ας ντυθούμε όπως πρέπει και πιστεύουμε ότι θα μας αρέσει.

-Δεν φοράμε σκισμένα ρούχα, ούτε κατά λάθος ούτε επίτηδες. Το να έχει το ένδυμά μας τρύπες είναι εξωφρενικό. Το να έχει σκισίματα για να φαίνεται περισσότερο δέρμα είναι κακόγουστο.

‘Ελενα Φάκου