Τα κάστρα “πέφτουν” μέρες που όλοι πρέπει να θυμόμαστε. Τα κάστρα παλεύουν μέχρι την τελευταία στιγμή και δεν εγκαταλείπουν την μάχη ποτέ. Πέφτουν με καμάρι, παρρησία και σθένος. Και η Φώφη έχει από όλα.
Δεν θα μιλήσω ποτέ σε παρελθοντικό χρόνο για ανθρώπους που δεν θέλω και δεν πρέπει από τη λήθη να χαθούν. Η Φώφη είναι παράδειγμα γυναίκας, μάνας, πολιτικού που είναι υποχρέωση μας να μιλάμε πάντα σε Ενεστώτα. Παράδειγμα γυναίκας που έμαθε να παλεύει από μικρή. Μιας Κυρίας που πέρασε πολλά και σε οικογενειακό επίπεδο, και σε προσωπικό αλλά και σε επίπεδο καριέρας. Είχε μάχες πολλές και τις κέρδισε. Τις κερδίζει.
Η Φώφη μεγαλώνει σε μια πολιτικοποιημένη ατμόσφαιρα με έντονο δημοκρατικό πρόσημο και σε ένα σπιτικό περιβάλλον με σταθερές οικογενειακές αξίες. Πατέρας της, ένας πολιτικός άντρας που όλοι θυμόμαστε με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Το όνομά του συνδέθηκε με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και, κυρίως, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ο Γιώργος Γεννηματάς. Χάνει τους δυο της γονείς σε πολύ τρυφερή ηλικία σε διάστημα μόλις 7 μηνών από καρκίνο. Τι ειρωνεία.
Η Φώφη παλεύει με την τεράστια απώλεια. Παλεύει όμως σε προσωπικό επίπεδο να φέρει στον κόσμο ένα δικό της παιδί. Όταν ακόμα όλοι οι γιατροί σε νεαρή ακόμα ηλικία της αποκλείουν σχεδόν το ενδεχόμενο να γίνει μητέρα, εκείνη δίνει τον αγώνα της για 10 ολόκληρα χρόνια με αξιοπρέπεια και στωικότητα. Τα καταφέρνει φυσικά. Φέρνει στον κόσμο την πρώτη της κόρη από τον πρώτο της γάμο με τον Αλέξανδρο Ντέκα .
Ξεπερνάει πολλούς δαίμονες και πολλές αμφισβητήσεις. Αμφισβήτηση για το όνομα που φέρει, αμφισβήτηση για το ότι είναι γυναίκα σε μια άκρως ανδροκρατούμενη Βουλή τότε, αμφισβήτηση μέχρι και για την εξωτερική της εμφάνιση. Η Φώφη όμως ξέρει με το μυαλό και την παρουσία της να τους προσπερνά και να τους αφήνει χιλιόμετρα πίσω να κοιτούν την πλάτη της.
Σκληρές μάχες για να επικρατήσει στη πολιτική σκηνή. Για να μάθουν να την ακούν. Να την σέβονται. Για όλες μας, αυτός είναι ένας κερδισμένος πόλεμος που τον έκανε μονάχη της για εμάς. Καταλαβαινόμαστε ελπίζω. Ηγείται σε όλα τα επίπεδα. Σπουδαίο.
Ερωτεύεται ξανά μετά από χρόνια από το διαζύγιο της και παντρεύεται τον οδοντίατρο Ανδρέα Τσούνη. Φέρνει στον κόσμο τον 17χρονο σήμερα γιο της Γιώργο και στη συνέχεια τη 15χρονη σήμερα κόρη της Κατερίνα. Πάνω από όλα είναι μητέρα και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στην μητρότητα και την πολιτική ισορροπημένα και πανάξια.
Φτάνει στα 43 και έρχεται ο ουρανός να μαυρίσει ξανά. Ήταν η πρώτη φορά που διαγνώστηκε με καρκίνο. Έχει ακριβώς την ίδια ηλικία με τη μαμά της όταν και εκείνη είχε μάθει τα τραγικά νέα. Γνωστοποιεί με απόλυτο σεβασμό και “ντοπροσύνη” την περιπέτεια της υγείας της. Δεν θυμάμαι άνθρωπο τότε να λυπάται την Φώφη. Μιλούσαν όλοι με σεβασμό και έπαινο για το πόσο θαρραλέα στέκεται μπροστά στη αρρώστια που σκόρπισε το θανατικό και στη δική της οικογένεια. Αγωνίζεται και βγαίνει νικήτρια.
Αφοσιωμένη στη δουλειά, ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις, στις ευθύνες, στις υποχρεώσεις κάθε κυβερνητικού πόστου που αναλαμβάνει δίνοντας έμφαση στη λογοδοσία και τη διαφάνεια που της υπαγορεύει ο εσωτερικός κώδικας των αξιών της.
Δεν πήρα ποτέ στα σοβαρά την νέα επιπλοκή της υγείας της. Θέλετε γιατί ήμουν σίγουρη πως θα βγει και πάλι νικήτρια; Και ποιος μπορεί να πει ότι δεν βγήκε; Η Φώφη που ταξιδεύει για αλλού σήμερα, φεύγει την ημέρα της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καρκίνου του μαστού. Φεύγει για αλλού έντιμη και παλικαρίσια.
Η Φώφη που είναι γυναίκα προς μίμηση. Που λυπάμαι τόσο πολύ για τον χαμό της. Που ορφανεύει και η δικιά μας υπόσταση χάνοντας τέτοιες γενναίες γυναίκες από πλάι μας. Η Φώφη που πάλεψε και το όνομα της θα παλεύει εσαεί
Φώφη, ήταν μεγάλη μου τιμή. Που υπήρξες. Και Υπάρχεις.
Κωνσταντίνα Πανούση
*Ακολουθήστε το brooklyne.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα μας άρθρα!
